Een interview met twee scholieren uit de wijk, mei 2005
Jonge geschiedenis
De redactie wil niet alleen aandacht geven aan de oudere geschiedenis in de wijk. Ook jongere geschiedenis mag aan bod komen. Hier volgt een interview van mei 2005 met twee scholieren hoe ze de wijk in hun jeugd hebben beleefd.
Terugblik op het leven van twee scholieren in het Spijkerkwartier.
Vrijdag 20 mei 2005. Een interview met Tineke en Ludo bij Henk van Ooij aan de tafel, Kastanjelaan 22b. Ludo, 19 jaar oud, doet aanstaande dinsdag t&m vrijdag eindexamen VWO aan het Arentheemcollege, locatie Thomas a Kempislaan. Tineke, 15 lentes, doet volgend jaar examen VMBO op het Arentheem aan de Middachtensingel. Beiden hebben gescheiden vaders en moeders. De vaders wonen beiden nog op het oude adres, in het Spijkerkwartier. Tineke is het grootste deel van de tijd in Presikhaaf bij haar moeder. Ludo is verhoudingsgewijs eveneens meer bij zijn moeder, in het centrum van de stad.
Jeugdherinneringen
Beiden zijn hier in de buurt geboren en opgegroeid, maar kennen elkaar tot
heden niet. Ze waren beiden in de peuterspeelzaal "de Lapjeskat"
in de Lommerd. Ludo herinnert zich enkele details als stukjes appel en melk.
En rondrijden op karretjes. Hij kent zijn vriend Pieter nog van die tijd.
Ludo weet soms niet precies of de herinneringen oorspronkelijk zijn of gebaseerd
zijn op verhalen van anderen over die tijd. Tineke herinnert zich de balspellen
en het knutselen. 't Was erg leuk. Ze weet niet meer of ze ook in de zandbak
was.
Beiden hebben ook op dezelfde basisschool gezeten, de St. Walburgisschool,
die later de Arcade heette. Ludo heeft de verhuizing net niet meer meegemaakt,
maar wel dat de naam veranderde. Tineke weet nog de naam van haar eerste juf:
juf Veronique. En er was juf Lies. Ludo weet meester Math nog te noemen. Tineke
werd altijd gebracht en gehaald. Ludo kwam pasgeleden Hanock nog tegen, één
van zijn vroegere leraren. Hij schrok er een beetje van: "Wat is hij
klein geworden"!" Maar Ludo is natuurlijk zo groot geworden! Tineke
heeft nog wel contact met kinderen van de oude school, er zitten er een paar
op haar huidige school, 2 mensen. Ludo had tot vorig jaar nog wel contact
met een aantal van zijn oud-schoolgenoten. Nu is dat wat verwaterd.
Spelen in de wijk
Spelen deed Tineke vooral bij het schoolplein aan de Parkstraatzijde van de
Arcade aan de Blekerstraat. Ludo speelde ook op dat schoolplein. En hij klom
op de muurtjes en sprong zo door de achtertuinen van de Parkstraat. Daar kon
je vanaf de Kastanjelaan helemaal tot de 1ste Spijkerdwarsstraat komen. Ludo
noemt ook Thialf als plek waar gespeeld werd,. Tineke kwam daar ook veel.
Ludo vond het als kind leuk om te wonen in het Spijkerkwartier. Er waren weinig
kinderen in de buurt. Het was altijd wel relaxed. En niet zo "georganiseerd"
voor kinderen. Tineke vond het ook leuk, maar ze merkte maar weinig van de
omgeving. Meer van de vriendinnen.
Voor Ludo was de tuin bij het huis erg belangrijk. Ludo was graag buiten en
hij vond het altijd prettig om buiten te spelen. Hij bouwde hutten, speelde
soldaatje, voetbalde en klom in bomen en over muurtjes. Tineke's huis had
maar een kleine tuin, en daar heeft ze ook wel een hut gebouwd. De tuin had
niet echt een boom, maar boomklimmen deed ze wel bij de school. In de tuin
was altijd klei en daar heeft ze wel veel mee gedaan.
De kinderen van pakweg 6,7 of 8 jaar hebben nu best wel een andere situatie
vindt Ludo. De status van de wijk is gestegen. Maar er zijn een aantal gezinnen
bij waarin hij niet geboren zou willen zijn. De sfeer zou voor die kinderen
wel aangenamer kunnen zijn. Tineke vindt dat die verslaafden weg zouden moeten,
verder niet iets bijzonders. Ludo vindt het mooi dat sommige tuinen gemeenschappelijk
zijn, en met gras, watertjes en bomen allemaal hier. En Sonsbeek ligt feitelijk
op een steenworp afstand. Hij komt er sinds de wandelwagentijd en maakte er
ook zijn eerste pasjes.
Zondagmiddagen gingen op aan familiebezoek, TV en het bosgebied bij Groot
Warnsborn. Tineke ging ook meestal wandelen op zondag, maar haar gezicht staat
er iets minder enthousiast bij.
De sfeer van de wijk
Ludo voelt zich in het Spijkerkwartier volledig veilig, het is desondanks
wel steeds in het nieuws. Afgezien van bierblikjes in het portiek heeft hij
nooit veel last gehad.
's Avonds is het ook prima, beter dan in het centrum in ieder geval! Daar
kom je nog wel eens zatte mensen tegen die uit de kroeg komen. Tineke beleeft
de buurt ook als "best wel veilig". Met die prostituees en verslaafden
vindt ze het eigenlijk toch niet zo'n prettig idee. Maar ze had nooit echt
last.
Schoolloopbaan
Ludo weet niet meer precies waarom hij na de basisschool naar het Thomas a
Kempiscollege ging. Hij had zich niet echt breed georiënteerd op de keuze.
Zijn vader had daar gewerkt en hij heeft een open dag meegemaakt. Thorbecke
viel af, en Arnhem Zuid ook. Tineke wilde eigenlijk eerst naar het Groenhorstcollege,
maar ging toch maar eerst het VMBO doen. Het was misschien beter eerst naar
een algemene school te gaan. Maar nu denkt ze toch opnieuw eraan om naar het
Groenhorst te gaan. Ludo gaat na zijn examens verder met Sociale geografie
en planologie in Utrecht. Dat is dus al heel gauw. Hij zal niet alleen het
Spijkerkwartier missen, maar ook Arnhem als stad. Het is een mooie omgeving
en hij kent er veel mensen, het is net een dorp. Maar hij denkt dat hij prima
z'n draai zal vinden in Utrecht.
Tineke denkt dat als ze zou vertrekken ze het meest haar vriendinnen zou missen.,
Bijna alle vriendinnen wonen in het Spijkerkwartier.
Kijk op de wijk
Ludo is een beetje, een klein beetje, trots dat hij uit 't Spijkerkwartier
komt, geen schaamte. Mensen hebben meestal wel een mening over het Spijkerkwartier.
Tineke heeft niet direct een gevoel van trots. Als ze op school iets over
de wijk zeggen, bijvoorbeeld of ze ergens last van zou hebben, dan ontkent
ze dat wel.
Ludo vat het leven in de wijk samen: levendig, creatief, veel kunstenaars,
divers, veel verschillende mensen, aso's, burgemeester. Sommige stukken zijn
echt mooi, de Boulevard Heuvelink, de Parkstraat, de Prins Hendrikstraat.
Er is redelijk wat groen. De straten zijn niet altijd even schoon. Tineke
weet niet echt een paar woorden maar ze vindt het wel een gezellige buurt,
ze weet 't niet echt zo, ze is ook vaak bij haar moeder. Maar dan toch: kleurrijk,
wel grappig. Gezellig en kleurrijk.
Vroeger deed Ludo de boodschappen in de wijk, bezocht café de Sleutel
en ging hier naar de kapper. Uit eten deed hij bij de Blauwe Hoek, Bosporus
en Look. En voor de post kwam hij bij het postkantoortje aan de Steenstraat.
Tineke ging hier ook naar de bioscoop (Spoorhoek), ook naar het postkantoortje
en naar de winkels. Soms naar het Chinees restaurant. Boodschappen deed ze
meestal samen met haar vader. Tineke maakte geen gebruik van de sportfaciliteiten
in de wijk. Naar de kerk ging ze wel, heel soms, met haar vader.