Gelukkig is dit bericht niet juist.
Integendeel: de reeds lang geplande beëindiging van de raamprostitutie, op 1 december dit jaar, gaat gewoon door. Juridische zaken zijn ingewikkeld, maar we zullen proberen uit te leggen hoe de vork aan de steel zit. Lees even door!
In oktober 2000 werd het bordeelverbod afgeschaft. Daarmee werd (raam) prostitutie uit de illegaliteit gehaald en ontstond voor gemeenten de mogelijkheid om met normale regelgeving en vergunningenstelsels te gaan werken. Het vergunningenstelsel dat in Arnhem is ontstaan, is terug te vinden in de A.P.V., de Algemene Plaatselijke Verordening.
In deze verordening is een aantal weigeringsgronden opgenomen. Één daarvan is dat de exploitatie van een inrichting niet in strijd mag zijn met een geldend bestemmingsplan. De belangrijkste weigerings-
gronden zijn dat vergunningen worden geweigerd indien de openbare orde, overlast, of aantasting van het woon- en leefklimaat in het geding zijn.
In 1998 werd voor het Spijkerkwartier een nieuw bestemmingsplan van kracht.
In dit bestemmingsplan werd voor het concentratiegebied een woonbestemming vastgesteld. Tegen deze vaststelling ging de belangenvereniging van exploitanten in beroep. Dit beroep werd in 2001 door de Raad van State ongegrond verklaard, waardoor de woonbestemming definitief werd.
Formeel is daarmee de woonbestemming vastgelegd.
Echter, op grond van dit nieuwe bestemmingsplan is het niet mogelijk om de raamprostitutie te beëindigen. Dit is in verband met het overgangsrecht, dat exploitanten het recht geeft om hun bedrijf voort te zetten. De bovengenoemde weigeringgronden uit de A.P.V. geeft de gemeente wèl de mogelijkheid om per 1 december 2002 vergunningen te weigeren.
De berichtgeving in de krant had betrekking op een procedure omtrent het beëindigingsbesluit.
Deze procedure werd door de gemeente verloren, maar is niet meer van toepassing, aangezien het bovenstaande voldoende is om tot een beëindiging te komen van raamprostitutie in het Spijkerkwartier.
