Voor Spijkerkwartier en Spoorhoek is sinds 20 oktober 1998 een nieuw bestemmingsplan van kracht. In dit plan is ervoor gekozen om de woonbestemming die gold voor het raamprostitutiegebied ongewijzigd te laten.
De exploitanten zijn het met deze gang van zaken niet eens en zijn van mening dat zij, na zoveel jaren gedoogde aanwezigheid, rechten hebben opgebouwd voor een positieve raamprostitutie bestemming in het Spijkerkwartier. Daarnaast zijn zij van mening dat de alternatieve locatie aan de Westervoortsedijk om allerlei redenen niet voldoet, maar bovendien niet beschikbaar is.
Door Gedeputeerde Staten en de gemeente Arnhem, ieder met een raadsman vertegenwoordigd, werd aangevoerd dat destijds met de concentratie - waardoor het gedoogbeleid ontstond - niet beoogd was om raamprostitutie een vaste basis te geven, doch uitsluitend de met de raamprostitutie gepaard gaande overlast te beperken. Bovendien heeft de gemeente nooit uitgesloten dat een oplossing van het prostitutieprobleem in de verre toekomst buiten de wijk gevonden zou kunnen worden. Dit laatste werd op een inspraakavond in 1977 door de toenmalige wethouder Berkhout hardop overwogen. Raamexploitanten hebben met andere woorden altijd kunnen weten dat hun verblijf in het Spijkerkwartier een tijdelijk karakter zou kunnen hebben. Voor het (nog) niet beschikbaar zijn van de alternatieve locatie werd naar voren gebracht dat het, naast OKA, toch de raamexploitanten zèlf zijn die tegen deze locatie bezwaar hebben aangetekend.
Begin maart is de uitspraak.
